Week 5: Wat een week..

Man oh man, wat een week was dit zeg. Ik ga maar snel beginnen met vertellen, bereid je in ieder geval voor op een flinke lap tekst ben ik bang!

Goed, laat ik bij het begin beginnen, de week begon als elke andere week hier. Lekker fris aan de stage werken, sporten etc. Toen ging dinsdag mijn laptop adapter stuk, best vervelend aangezien ik mijn laptop toch echt nodig heb voor mijn stage, en ik ook geen backupje had gemaakt van mijn bestanden! Dus ik trok erop uit om gewapend met mijn beste portugees (wat niet zo heel best is..) een elektronica zaak te vinden die mij kon helpen. Nadat ik er eentje gevonden had legde ik mijn probleem uit. Ik werd begrepen en de beste man kwam tot de conclusie dat mijn adapter inderdaad stuk was. Hij moest ff zoeken of hij iets voor me had en ik moest om 2 uur in de middag terugkomen. Nu had ik in het lab dus niet zo veel te doen de rest van die dag, maar ik ben achter een desktop gaan zitten en probeerde toch nog enigszins productief te zijn. Vervolgens ben ik gaan lunchen in het restaurant van de universiteit, die was net sinds die maandag open gegaan. Het was echt super simpel allemaal, 2 soorten rijst, twee soorten bonen, gehakt, wat sla, tomaten en een appel en dat was het! Maar je mag gewoon opscheppen hoeveel je wilt en dat kost je 1,50 reais, zeg maar 50 eurocent. Alsof ze het weggeven! Ik prefereer natuurlijk de restaurants hier, die voor mij ook gewoon vrij goedkoop zijn. Maar ik denk dat ik het universiteits restaurant nog wel eens ga opzoeken.

Na de lunch kwam ik terug in het lab en was de stroom uitgevallen, ik kon nu dus echt helemaal niets meer doen! Dus na twee uurtjes slap ouwehoeren ging ik terug naar de elektronica zaak. Helaas hadden ze niet wat ik zocht! Wel een adapter maar die was te zwak voor mijn laptop. Dus ik vroeg waar ik zo'n ding dan wel kon kopen. Na een route omschrijving in het Portugees die ik zowaar begreep ging ik naar winkel nummer 2 en legde mijn probleem wederom uit. Ook deze man kwam tot de conclusie dat mijn adapter stuk was en bood me een nieuwe aan voor 30 euro, nou prima! Een kleine overwinning van de Portugese taal voor mij, Jirry 1 punt, Portugees.. Ach, ik sta flink achter maar toch wel trots op deze kleine overwinning!

Vervolgens kwam op dinsdagnacht Emile aan, hij is een studiegenoot uit Eindhoven die hier ook stage gaat lopen aan hetzelfde lab. Ik had contact met Emile over zijn vlucht en wanneer hij zou aankomen, want mijn begeleider hier was daar nog niet helemaal van op de hoogte ondanks de mails die hij van Emile ontvangen had. Emile zou rond middernacht aankomen maar had vertraging, hij gaf me dit door via facebook en ik belde meteen even mijn professor op, 3x geprobeerd en vervolgens maar twee smsjes gestuurd. Toen ben ik maar gaan slapen met mijn mobiel aan en werd ik rond middernacht door mijn begeleider gebeld met de vraag of ik wist wanneer Emile aan zou komen en dat hijzelf net op het vliegveld was aangekomen. Goed, uiteindelijk is de professor weer naar huis gegaan en heeft Emile uiteindelijk twee uur later gewoon opgehaald.

Op de woensdag kwam Emile in de middag het lab binnen met de professor die zoals altijd weer afgeleid was en Emile maar gewoon liet zitten.. Ik heb hem toen even opgevangen, het lab laten zien, voorgesteld aan iedereen enzo. Wat wel mooi was, hij had een zak stroopwafels voor mij meegenomen omdat ik deze opeens begon te missen gedurende mijn verblijf hier. De Brazilianen in het lab waren hier erg nieuwsgierig naar en iedereen wilde het meteen proberen. De reacties waren erg leuk, ze vonden het heerlijk, nu houden Brazilianen ook wel van zoetigheid!

In de avond ben ik gaan stappen met Pedro van het lab en zijn vrienden. We gingen eerst naar een rustig barretje om wat in te drinken. In de bar daarnaast was een soort ontgroening bezig van de nieuwe studenten die dit jaar aan de UFSC gaan studeren, veel gezang, geschreeuw en dronken mensen, best een leuk schouwspel. In de bar waar wij zaten hadden ze een lekker drankje, cachaça met honing. Voor 15 reais (5-6 euro) kon je een hele fles van dit spul kopen (30-40% alcohol). En je proefde de alcohol vrijwel niet, heeeeel verraderlijk spul! Maar na wat tijd daar te hebben doorgebracht gingen we naar lagoa naar een band die hier uit Floripa kwam! De sfeer daar was erg leuk, iedereen was aan het meezingen en ik stond er als gringo tussen die geen idee wat het allemaal over ging. Maar ik heb me erg vermaakt op deze avond!

Na ietsjes later op mijn stage te arriveren (iets met weinig slaap en veel alcohol), heb ik natuurlijk ook gewoon netjes langer doorgewerkt, min of meer. In de avond nodigde Emile mij uit om uit te gaan met zijn tijdelijke huisgenoot, achja, vooruit dan maar he! De mensen waarmee we af hadden gesproken waren van het ecomarathon (een race waarbij je maar 1 liter bezine krijgt en zo ver mogelijk moet zien te komen) team van de UFSC. Ik had al vernomen dat ze hier een team hadden wat daaraan meedeed en het was leuk ze ontmoeten omdat het natuurlijk veel raakvlakken heeft met STE (Solar Team Eindhoven, waar ik een trots lid van ben). Na heel wat biertjes en wat shotjes cachaça gingen we naar een tweede bar waar ik een wel erg speciaal drankje op heb. Diabo Verde (Green Devil), het begon allemaal zo, eerst wat tequila in een shotglaasje, daarbij wat absint en nog wat zooi. Het shotje stond op een bord met een laagje alcohol erop. Er werd een glas over het shotje gezet en de alcohol op het bord en het shotje werden aangestoken. De dampen werden opgevangen in het glas dat over het shotje stond en na een tijdje dronk je het shotje, inhaleerde je de inhoud van het glas (de alcohol dampen dus, dit was vooral erg killing..) en werd wat nog op het bord lag in een shotglaasje gegoten en dit was dan meteen je tweede shotje. Er leuk om allemaal te doen en wederom een erg geslaagde avond. Oh, wat ik helemaal vergeet te vertellen, in de eerste bar was er een Braziliaans meisje dat in Nederland had gewoond voor een tijdje! Toen ze de stad zei keek ik helemaal verbaasd op, want dat was Breda, mijn prachtige thuis. Op een gegeven moment beschreef ze hoe ze naar haar werk fietste en het was erg grappig om van een Braziliaan een beschrijving van je stad te krijgen :P.

Nou, ik hoop dat jullie nog geduldig aan het lezen zijn, want nu komt het, mijn carnaval hier in Brazilië. Ik moet zeggen over het algemeen viel het me toch een beetje tegen, maar nu waren mijn verwachtingen ook wel erg hoog natuurlijk. Ik had van te voren veel van mijn vrienden hier gevraagd wat leuk is om te doen en of ze mee wilden gaan, maar weinig animo en zelfs weinig tips! Op de vrijdagavond probeerde ik wat mensen mee te krijgen maar kon niemand overtuigen omdat het nogal snoeihard regende (kennelijk is caranval in Floripa altijd nogal nat). Op zich maakt dat de straatfeesten ook wat minder wellicht, maar goed. Wat ook jammer was trouwens was dat de samba parades hier wegens financiële redenen waren afgelast..

Op zaterdag lukte het gelukkig wel om wat plannen te maken, in de avond gingen we naar Laguna, een stad hier zo'n anderhalf uur met de auto vandaan. Het was een groot straatfeest met wat bussen waarop wat artiesten optraden. Deze bussen reden langzaam vooruit en de mensen wandelde ernaast met de bussen mee. Uiteindelijk kwamen we aan bij een podium waar dus weer wat artiesten stonden. Het hele gebeuren gaf me meer een festival gevoel dan een carnaval gevoel, wat voor mij als festival verslaafde wel een positief iets is. De vrouwen hier worden nogal veel lastig gevallen met carnaval heb ik het idee. De mannen lopen gewoon op een vrouw af, proberen te zoenen, als het niet lukt proberen ze het nog vier keer en uiteindelijk geven ze het dan maar op, of het lukt natuurlijk wel (maar voornamelijk lukte het niet..). Dat is wat ik allemaal om me heen zag gebeuren heel de avond, en wegens integratie enzo deed ik hier ook maar gewoon aan mee! (met niet al te veel succes moet ik toegeven..) Uiteindelijk hebben we in de auto geslapen en de bus terug naar Floripa gepakt.

Wat me verder wel tegen viel was dat er overdag bijna niks gebeurde, alle straatfeesten begonnen pas om 8 uur en sommige zelfs nog later pas. Wat wel opviel was dat de mannen zich hier graag verkleden als vrouwen tijdens het carnaval, helaas had ik mijn vrouwenkleding nog in Nederland liggen dus heb ik hier niet aan mee gedaan :P. Maar goed, de zondag zijn we naar een straatfeest in het centrum gegaan hier, lekker sfeertje, de biertjes smaakte, maar... Om 10 uur stopte de muziek en ging opeens iedereen naar huis! Dit was best wel jammer. Maar even een greep uit de interessante ontmoetingen tijdens het feestje: vrouwen die op ons afliepen en zeiden: Beija me (kus me), vier bloedmooie dames die me allemaal een kusje gaven en meteen weer wegliepen en een groep jonge Brazilianen die ons wat overduidelijk smerige woorden probeerde te laten zeggen in het Portugees.

De maandag heb ik natuurlijk gewoon vrij genomen en toen hebben we even een strandje gepakt. Natuurlijk werd daar ook wel aardig gefeest, maar.... Ik heb nog nooit zoveel homo's op een strand gezien he! (ofja, niet alleen op een strand überhaupt gewoon in het algemeen) Het was gewoon een homo-feestje waar we in waren beland, toch best eng hoe er naar ons geroepen en gekeken werd, maar gelukkig waren we er met een paar vrouwen die als afweer dienden! Uiteindelijk waren we pas laat thuis en besloten we maar gewoon goed uit te rusten voor de laatste dag carnaval: DJ Tiësto. Oh, het op het strand komen wat trouwens nog een avontuur. Eerst was ik zo dom om de verkeerde bus te nemen, wat zo'n 45 minuten vertraging veroorzaakte. Vervolgens knalde de band van de bus opeens kapot, lekker gestrand in 35 graden brandende zon.. Uiteindelijk een nieuwe bus gepakt die aan kwam rijden (propvol natuurlijk..) maar na over te zijn gestapt op een andere bus zaten we ook nog in een flinke file: Welcome to Brazil!

De dinsdag was echt geweldig, rond 8 uur was Emile bij mij om alvast wat in te luisteren en wat biertjes te doen. We zouden met wat Brazilianen naar Tiësto gaan en om 21:30 wat gaan drinken in de nabijheid van het concert. Uiteindelijk zouden we 22:00 opgehaald worden en om 22:20 waren ze bijna bij mijn huis, smsde ze! Goed, ik ben er ondertussen al aan gewend... Indrinken zou nu gebeuren op de parkeerplaats van het concert. Maar toen we hier bijna waren, kwam een van de Brazilianen erachter dat hij zijn kaartje was vergeten. Dus het indrinken gebeurde in de auto in de vorm van wat wodka redbull. Uiteindelijk waren we om middernacht binnen, de sfeer was erg goed, het thema was White party en vrijwel iedereen was dus in het wit gekleed. Iets na tweeën begon Tiësto te draaien en het was echt geweldig, iedereen had het naar zijn zin en ging lekker los. Dit was zonder twijfel mijn beste avond hier en het gaat moeilijk worden dit te overtreffen! Ik kwam om 7 uur thuis en stond gewoon om 10 uur op (voornamelijk omdat het gewoon veels te warm was in mijn kamer..) om weer wat aan mijn stage te doen. Goed, zo heel productief ben ik niet aangezien ik nu dit verslag aan het typen ben, maar goed, het was carnaval, het mag.

Dan nu op veler verzoek nog kort iets over de vrouwen. Ik heb werkelijk waar nog nooit zulke mooie vrouwen kunnen aanschouwen als ik hier doe. En ze kunnen naar mijn mening wel een goede Hollandse jongen waarderen. ;)