Update 12: Thailand

Na onze avonturen in Vietnam was Thailand de volgende bestemming. De eerste stop in Thailand was natuurlijk Bangkok, waar het doel vooral was om de stad weer met acht man levend uit te komen. In tegenstelling tot Vietnam kwamen we in ieder geval als een complete groep aan. Bij aankomst zagen we in de skytrain richting het hostel meteen al iets wat we allen zo vreesden als we aan Bangkok dachten. Daar zat de lelijkste ladyboy die ik voor de verdere trip gezien hebt. Deze was gelukkig makkelijk te herkennen maar toch wist ik dat het nog wel moeilijker zou gaan worden. Na de skytrain moesten we een bus hebben waar we op stonden te wachtten maar die maar niet kwam. Toen besloten we met een paar een tuk tuk te pakken maar toen we er achter kwamen dat we niet naar het hostel maar naar toeristen informatie gingen zijn we snel uitgestapt. Toen we via de taxi bij het hostel waren ben ik met Roy nog wat biertjes gaan doen op de rooftop bar van het hostel. Niet dat deze iets voorstelde omdat er echt niemand was en zelfs het licht uitstond, maar desondanks smaakten de Chang's (lokaal bier) erg goed.

Op dag 1 van Bangkok hebben we eerst een beetje uit kunnen slapen waarna we de stad introkken. De eerste stop was een tempel die ik als tip had gekregen van een Thaise die we in Vietnam tegen waren gekomen. De Wat Hua Lamphong tempel was redelijk dicht bij ons hostel en was ook niet echt toeristisch, wat wel fijn was. De Thaise tempels zijn wel heel iets anders dan de Chinese of Vietnamese, ik vind ze vooral een stuk mooier en imposanter. Na deze eerste tempel liepen we door naar Wat Trimit waar een Boeddha beeld staat van goud. Dit is het grootste massief gouden Boeddha beeld ter wereld, met een massa van vijf en een halve ton. Op de weg van de tempel af kwamen we er pas achter dat we een kaartje kopen heel slim hadden ontweken omdat de controles nu pas begonnen, primaaaa. Toen we doorliepen om een water taxi te pakken stuitten we weer op een raar wijkje. Elk mogelijk denkbaar auto of motor onderdeel was in deze wijk te vinden. Hele winkels stond volgetieft met allerlei vieze, smeer zwarte koppelingen, zuigers, remschijven, alles. Je kon nauwlijks door de winkeltjes heen lopen zo vol stond alles. En ondanks dat er soms enige sortering in zat was een specifiek iets zoeken waarschijnlijk een ramp geweest door de gigantische stapels die overal te opgehoopt lagen. Na dit zijavontuur hadden we de watertaxi bereikt en gingen we vol gas richting Wat Arun, de waarschijnlijk populairste tempel van Bangkok. Nadat ik met een paar toch maar een kaartje had gekocht klommen we de mega steile treden van de trap omhoog. Het uitzicht was zeker de klim waard en nadat we de Wat Arun wel gezien hadden liepen we door naar een tempeltje daar in de buurt welke ook gaaf was om te bezoeken. Toen we de pendelboot naar de andere kant van de oever hadden gepakt ging het sightseeing verder. Voor de Wat Pho (een liggende boeddha van 46 meter lang) besloten we toch maar deze niet te bezoeken en liepen door langs de muren van het grote paleis. Hier konden we niet naar binnen omdat het al ging sluiten en omdat we ook niet de juiste kleding aanhadden. Wel konden we flarden van het grote complex zien vanaf de buitenkant en konden we er al wat van zien vanaf de Wat Arun. Voor mij was dit nu wel voldoende waarna we ons rondje Bangkok voortzetten. Zo liepen we langs de City Pillar Shrine en de Giant Swing (welke beide niet zoveel voorstelde) richting Wat Saket (ook wel Golden Mountain genoemd). Voor deze tempel was een vrij grote straatmarkt waar Remi, André en ik als laatste van de groep nog over waren gebleven. Hier hebben we bij verschillende standjes wat te eten gehaald wat allemaal echt heerlijk smaakte. Ook liepen we langs een paar standjes waar ze allerlei gefrituurde insecten verkochten. Met dit als laatste beeld liepen we de Golden Mountain op om te kijken wat daar te zien was. Onderweg waren er allerlei gongen en bellen die door echt iedereen werden aangeslagen. Op de top was er een aardig uitzicht over Bangkok en het religieuze was in tegenstelling tot veel van de andere tempels die ik deze vakantie gezien heb nog duidelijk aanwezig. Het plakken van bladgoud op de gouden Boeddha beelden en het lopen van rondjes om de top van de tempel met een opgevouwen gewaad in de handen zijn hier maar enkele voorbeelden van. Wat dit ook wel ondersteunde was het feit dat we geen entree hoefden te betalen om de tempel in te mogen. Daar boven aan de top had ik me een nieuw doel gesteld: Het eten van een kakkerlak die je kon kopen bij een paar van de eettentjes beneden op de markt. Toen we er eentje naderde begon ik toch een beetje te twijfelen en Remi en André verklaarden me allebei voor gek. Toch toen ik een zakje met kakkerlakken, sprinkhanen en wat maden of wormen (weet niet precies wat het nou was) had gekocht deden ze uiteindelijk vrolijk mee. De sprinkhanen waren eigenlijk best prima te eten, de wormpjes waren net wat meliger en minder smaakvol, maar die kakkerlak he! Nee, die was niet heerlijk, die waren echt heel smerig en keihard. Toch heb ik hem weg kunnen krijgen waarna ik wel weer zin had in een colatje en wat lekkers om te eten. Daarom liepen we de straatmarkt nog verder af om hier en daar wat te eten toen we uitkwamen op een speech die werd gegeven voor een groot plein mensen. Hier en daar stonden zelfs slaaptentjes en om ons heen stonden rijen auto's geparkeerd midden op de straat. Wat het nou precies was zijn we nooit achter gekomen maar het leek op een speech van de democratische partij. Uiteindelijk bleek dit het begin van verschillende rellen in Bangkok waardoor de stad zelfs een negatief reisverbod heeft gekregen van de Nederlandse overheid. We pakten daarna een tuk tuk terug naar het hostel (ook een leuke ervaring) om onze stap outfits aan te trekken. We gingen naar Levels, een club ergens midden in Bangkok waar we heel de avond zijn gebleven. Het voelde zo tussen de potentiële ladyboys en de oude mannetjes met hun verveeld uitziende Thaise meisjes toch wel wat apart. Maar ondanks dit heb ik me die avond toch wel weer goed kunnen vermaken.

De tweede dag Bangkok bleven we allemaal weer wat langer liggen waarna ik met Remi, Joep en Koen naar een groot winkelcentrum ben geweest. Het was ook niet zomaar een winkelcentrum met alleen maar dure kledingmerken. Een van de mooiste dingen was de verzameling mooie auto's en motoren die er ook te bewonderen stonden. Van Aston Martin's tot een hele leipe mat zwarte Lamboughini, het stond er allemaal te pronken. Verder hebben we vooral de vele elektronica bewonderd en daarna een double big mac gegeten (gewoon een big mac met 4 burgers, ik had de volgende dag ergens in de middag pas weer honger dankzij dit beest..). Terug en herenigd bij het hostel gingen we naar DE skybar van Bangkok, sirocco. Dit is de skybar die een rol speelde in de film "The Hangover 2" en dus om alleen die reden al wel een stop waard. Op de 64ste verdieping hebben we met z'n allen genoten van het uitzicht over Bangkok en een biertje dat ons maar 10 euro kostten. Na de skybar ging iedereen heel hard op souvenir jacht bij de nachtmarkt waar we al een paar keer langs waren gelopen. Dit was allemaal zeker geslaagd met wat goedkope shirts voor mezelf en wat leuke cadeautjes. Toen kwam het moment waar we allemaal zo naar uitkeken wat echt typisch Bangkok was. Een pingpong show! Tja, ik benieuw hoeveel woorden ik hieraan vuil zal gaan maken want de hele ervaring van de gogo bars van Bangkok was eigenlijk op geen enkele manier opwindend. Het was eigenlijk meer dat we het gedaan moesten hebben als groep van acht stoere westerse durfals. Toen zaten we daar dus op een rijtje te kijken hoe naar een paar hele vieze vrouwen (en weer potentiële ladyboys) die heel verveeld en gapend een beetje stonden te "dansen" en af en toe aan foef zaten of hun tieten lieten zien. Het hoogtepunt (of dieptepunt, daar ben ikzelf nog niet helemaal uit) was een wat oudere vrouw die wat trucjes uitvoerde. In haar repertoire zaten bijvoorbeeld de topacts: pingpong ballen wegschieten, ballonnen met pijltjes kapotschieten, toeteren, een sigaret roken en een boodschap op een vel papier schrijven. Verdwaasd door wat we net gezien hadden en zonder enige eetlust liepen we na een half uurtje de foute tent alweer uit. Een drankje doen met Joep, Remi en Koen op het dak van het hostel was toen de laatste bezigheid van die dag.

De derde dag van Bangkok gingen we een dagtripje net buiten Bangkok maken. In de ochtend pakten we de bus naar Ayutthaya. Deze stad kon je in de 16de eeuw waarschijnlijk de hoofdstad van de wereld noemen. Omdat het mooi centraal in Azië lag was het een grote, welvarende handelstad met wel 1 miljoen inwoners terwijl Londen destijds nog maar een half miljoen inwoners had. Velen beschreven het destijds als de mooiste en grootste stad van de wereld. De stad werd in de 18de eeuw echter aangevallen door de Burmezen die alles plat hebben gebrand. Nu zijn de tempelruïnes die verspreid liggen door de stad nog het enige dat herinnerd aan de eens zo machtig mooie stad. Ons plan was om daar fietsen te huren en zoveel mogelijk van de tempels te bekijken. We werden met de bus afgezet op een rare locatie ergens midden in de stad. Er was hier in de buurt niets herkenbaars maar we werden wel meteen "aangevallen" door een tuk tuk chauffeur. De man sprak tussen zijn thaise gebrabbel de volgende engelse woorden: no bikes, police, shut down, 2 o' clock all closed, danger, stealing. Maar goed, nadat we langs de beste man heen zijn gelopen hadden we na een lunch de fietsen toch wel aardig snel geregeld. Er stonden bij het tentje maar 6 fietsen klaar maar na wat telefoontjes werden de zevende en achtste fiets al fietsend afgeleverd. Dus daar gingen we dan, acht Hollanders op fiets door het Thaise verkeer. Wat was het toch lekker om weer te fietsen na al die tijd zeg. Bij de eerste tempel moesten we 1.25 euro entree betalen wat ook zeker de moeite waard was. De ruïnes gaven best een goede indruk van hoe groots deze stad eens geweest moest zijn. Na een half uur hadden we wel een mooi rondje gelopen en gingen we weer verder naar het volgende punt. Daar moesten we opnieuw hetzelfde bedrag betalen maar omdat de tempel er wel iets minder imposant uitzag besloten we toch maar verder te fietsen. Toen kwamen we aan bij een opgelapte tempel met daarin een gigantisch goudkleurig Boeddha beeld. Vervolgens stopten we nog bij een grote liggende Boeddha en was de laatste halte nog een grote tempel. Die laatste zou het mooiste zijn geweest maar na al die bezienswaardigheden plus nog alles waar we onderweg nog langs zijn gefietst hadden we het wel zo ongeveer gezien. Funfact over die laatste tempel: Deze speelde kennelijk nog een rol in een seizoen van "Wie is de mol?". We moesten ondertussen ook wel weer terug naar Bangkok zien te komen dus met lichte haast fietsten we terug dwars door het Thaise verkeer (zo langs een paar olifanten die bereden werden, erg gaaf). Het vervoer terug naar Bangkok was zo geregeld en we kwamen daar weer aan bij het Victory monument. Daar in de buurt hebben we bij een Japans restaurant heerlijk all you can eat gegeten. Er stond een pan kokend water op tafel en via een lopende band die door het restaurant heen ging kon je rauwe ingrediënten pakken en in de pan gooien. Een leuk systeem en het buffet van sushi en verdere hapjes was ook erg goed. Volgepropt en meer dan voldaan gingen we terug naar het hostel om ons voor te bereiden op een laatste nachtje Bangkok. We gingen naar Khoa san road, een echte backpackers straat waar je goed zou kunnen stappen. Een biertje aan een terrasje was de eerste stop en deze was zeker de moeite waard! Op een gegeven moment stopte de muziek en begon er iemand te beatboxen. En niet zomaar beatboxen! Toen hij het echt goed te pakken had begon er een groep van acht à tien man te breakdancen en wij zaten er echt vlak voor. Ze waren denk ik nog wel 20-30 minuten bezig en we konden niet anders dan wat geld in hun petten leggen voor de mooie show. Vervolgens zijn we nog naar wat kleine clubs gegaan waar in de laatste de muziek al om kwart voor 2 stopte!! Na een kwartier rekken wisten ze ons toch nog uit de kroeg te krijgen waarna we nog even genoten hebben van alle idioten zatlappen om ons heen waarna we terug naar het hostel gingen.

Na die laatste dag Bangkok gingen we op dag 4 Thailand met de bus naar Hua Hin, een tussenstop voordat we naar de prachtige Ko Samui eilanden zouden gaan. Het was na al die drukke, grote steden die we gezien hebben wel een verademing om in dit leuke, rustige stadje rond te lopen. Ik heb hier met Koen, Remi en Roy eerst even wat dingen geregeld voor de verdere reis en daarna zijn we naar een nachtmarktje gegaan. Het doel was vooral om daar lekker goedkoop iets te gaan eten. Dit was uiteindelijk ook zeker gelukt! Daarna hebben we nog gepoold bij het hotel tot we in de prima hotelkamer zijn gaan slapen.

De volgende dag was de reden waarom we eigenlijk in Hua Hin gestopt waren. We gingen via een gehuurde minivan met chauffeur naar het Khoa Sam Roi Yot nationaal park. Daar aangekomen begonnen we aan een klim langs de kust naar een grot. Na niet eens vijf minuten lopen zagen we al een boom met wat wilde apen erin. Op de achtergrond de golven die het strand op aan het werken waren en een gebergte wat bijna aan de Ha Long baai deed denken. Na onze klim voort te hebben gezet kwamen we op een strandje met wat palmbomen en kokosnoten op de grond, die natuurlijk even als voetbal gebruikt moesten worden. Hierna begonnen we nog aan een klim die naar de grot moest leiden. De grot was een speciale en niet te vergelijken met de donker holen die we in Vietnam hadden betreden. Het was een grote open grot waar het licht heel mooi door een grote opening boven ons scheen. Midden in de grot stond een paviljoen met een klein tempeltje wat de grot weer wat extra charme gaf. Terug aangekomen bij het beginpunt van de trip hebben we langs de kust gezeten en weer eens goed geluncht. Toen we met de minivan verder wilde kwam het er op neer dat we een beetje opgelicht waren. We hadden afgesproken dat we het busje hadden voor heel de dag en zo overal naartoe konden gaan binnen het park. De baas van onze chauffeur die we aan de lijn kregen was het daar echter niet mee eens en we moesten 500 baht extra betalen wilden we verder gegaan. Uit principe zijn we toen maar helaas terug gegaan naar ons hotel in Hua Hin waar we nog gepoold, goed gegeten en weer gepoold hebben tot we onze nachtbus konden pakken. Deze zou ons naar een boot brengen welke ons naar Ko Samui zou varen.

Toen ik ergens halverwege de ochtend wakker werd was het me al gauw duidelijk dat er stront aan de knikker was. We stonden gedurende de nacht al een paar keer stil, maar nu we wederom stil stonden en het al 8 uur terwijl we om 10 uur op Ko Samui zouden zijn begon ik me toch ietwat zorgen te maken. Terecht bleek, want de weg voor ons stond volledig vol met water, we waren midden in een overstroming beland. Toen we na zo'n 3 tot 4 uur stilstaan eindelijk weer verder reden dwars door het water wat wel 20-30 centimeter hoog stond passeerden we de weggezakte touringbussen en vrachtwagens. We gingen zo langs de overstroomde huizen en zagen mensen zich vervoeren in bootjes. Zelfs als we er niet om vragen belanden we toch altijd weer in een avontuur... Toen we eenmaal aankwamen werden wij met al onze spullen op een rare locatie gedumpt. Er werd geroepen dat we onze boot gemist hadden en dat we nu moesten wachten. Er zat niets anders op dan wachten totdat we een klein kantoortje ingeroepen werden. Om half 5 zouden we met een bus worden opgehaald om naar de pier te gaan, daar zouden we een nieuwe bootticket kunnen kopen hadden we een minibus nodig om bij het hotel te komen en werd onze terugreis ook al gepland. Hopsa, 40 euro de man, nu afrekenen.. Opgelicht worden in Thailand is dus niet zo heel moeilijk, maar de nieuwe bootreis en minibus hebben we toen toch maar geboekt, eigenlijk puur alleen omdat we toch geen andere opties hadden. We zouden om half 7 op het eiland zijn maar omdat het hier allemaal zo traag gaat zaten we pas om half 7 op de boot. Kapot moe en gefrustreerd zijn we toen op de boot maar keihard aan de pils gegaan, wat stiekem toch wel een beetje hielp. Op het eiland was onze geboekte minivan nergens te bekennen. Uiteindelijk heeft een aardige Thai voor ons het bedrijf gebeld waarna bleek dat het busje op de verkeerde pier stond te wachten. Toen de chagrijnige man aankwam, onze spullen in het busje smeet en we veeeeel te hard riching het hotel reden waren we er dan eindelijk rond 9 uur ‘s avonds. Gelukkig was het hotel fantastisch en lagen we binnen enkele seconden met z'n allen in het zwembad. Daarna ben ik nog met Roy, Koen, Joep en Wouter het stapgebied ingetrokken om te kijken of we deze dag nog konden redden. Het begon welgetrouw met het indrinken voor de seven eleven, vervolgd door een paar rare potjes vier op een rij om ten slotte een beetje gay met Koen te dansen om de hoeren die ons achterna zaten af te schrikken... Het lukte uiteindelijk dus aardig om er weer een mooi verhaal van te maken totdat we met Joep naar het ziekenhuis moesten. Uiteindelijk was er toch niet zoveel aan de hand maar toen ik om 7 uur thuis kwam was de zon alweer goed en wel op.

Die late ochtend heb ik toch nog genoten van het beetje slaap dat mij gegund was. Daarna heb ik Ko Samui een beetje kunnen verkennen. Eerst langs een uitkijkpunt over de witte stranden en prachtig blauwe zee om daarna nog twee stranden van dichtbij te bekijken. Aan het einde van de dag gingen we weer met z'n allen uit eten waarna we nog eens met de hele groep het nachtleven in zijn getrokken. Ook die tweede avond heeft iedereen zich weer goed vermaakt en was het alweer laat genoeg toen ik met Koen een taxi terug naar het hotel pakte.

Nu lijkt het waarschijnlijk een beetje alsof we op Ko Samui alleen bij het zwembad of strand hebben gechilld en daarna zijn gaan stappen. Maar in werkelijkheid is dat eigenlijk ook wel zo. Daarom hebben we op dag 8 in Thailand weer geen flikker uitgevoerd behalve genieten van de zee en het strand. Wederom hebben we die avond heerlijk gegeten maar gingen we uiteindelijk wel gewoon netjes weer op een redelijke tijd ons bedje in.

De volgende dag werden we door een gehaast minibusje opgehaald om naar de pier te gaan. Na een uurtje wachten kwam de ferry richting het vaste land aan en toen we daar waren overgestapt op de bus en vervolgens minibus kwamen we uiteindelijk een uurtje te vroeg in Hat Yai aan. Daar hadden we voor een prikkie nog een goed hotel geregeld en gingen we na het eten alweer kapot van de reis naar bed toe.

De dag daarna was het alweer gedag zeggen tegen Thailand, maar wel met stijl. In een tuk tuk waar denk ik plek was voor misschien net acht kleine Aziaatjes zaten wij nu met acht brede westerse mannen, acht backpacks en hand bagage op elkaar gepropt. Na flink uitgelachen te worden onderweg verliep het inchecken en vliegen weer soepel. Eerst nog een nachtje Singapore en daarna door naar de allerlaatste stop, Dubai. Ik verlaat Thailand met erg mooie herinneringen en durf het zelfs het hoogtepunt van de hele trip te noemen. Nu Nederland ook weer zo dichtbij komt kijk ik er toch wel weer naar uit om lekker thuis te komen, maar het gaat ook raar zijn om deze zeven gasten niet meer elke dag te gaan zien na alles wat we samen meegemaakt hebben. Ik weet wel dat het vrienden voor het leven zijn geworden, dat staat in ieder geval al vast.