Update 9: Singapore part 2

Na al dat beursen werd het tijd om Stella weer een nieuw onderkomen te geven. Op de Nanyang universiteit was er wederom erg veel interesse in haar. Wel kwamen er daar af en toe wat rare vragen naar boven, zoals hoeveel benzine er in haar tank ging… Maar ergens halverwege begon ik me toch een beetje als een rockstar te voelen toen mensen met mij en Stella op de foto wilden. Zo voelt het dus om kampioen te zijn. De rest van de dag was er nog een demonstratie van wat NXP technieken en kwam er nog een heleboel pers bij het evenement kijken. Ik ben benieuwd hoe dit allemaal gaat voelen als Stella half december weer terug komt in Nederland, ergens kan ik hier niet op wachten. Toen de al vrij lange dag op een einde kwam zijn we weer terug gegaan naar het gebouw waar de afgelopen dagen onze beurs was. Daar was nu weer een receptie (lees, gratis eten en drinken) en we moesten er natuurlijk bij zijn om de beurs goed af te sluiten. Tegen het einde van de beurs werden er om ons heen allemaal adtjes getrokken tot het idee vanuit ons werd geopperd om er een wedstrijdje van te maken. De overgebleven mensen bleken allemaal van de organisatie van deze beurs te zijn. Tot onze diepe, diepe schaamte heeft Solar Team Eindhoven dit wedstrijdje adt-estafette verloren. Maar dat neemt niet weg dat ik zelden zo in een deuk heb gelegen na iets verloren te hebben. Vooral omdat bijvoorbeeld de baas van heel de beurs die ik eerder over Stella heb verteld nu tegenover mij stond tijdens het adtje trekken (en ja, hij was sneller..). Aan het einde van de avond vonden we onszelf weer op de indrink-brug van Singapore om daar de dag af te sluiten.

Natuurlijk konden we het die vorige avond niet te gek maken. We moesten op vrijdagochtend namelijk op de koffie bij de Nederlandse ambassadeu. Eenmaal gearriveerd bij de kast van een huis met zwembad waar hij nu pas twee maanden vertoefde hebben we in een uurtje kunnen genieten van appeltaart en een goed gesprek. Daarna gingen we door naar de volgende universiteit op het programma. De SUTD, daar moesten we Stella een paar treden van een trap op krijgen (gelukkig hadden we tegen die tijd al genoeg ervaring met ons 380 kilo wegende beestje op rare plekken te krijgen). De interesse van omstanders kwam eigenlijk al meteen en ook meteen met vrij veel enthousiasme toen mensen hoorden dat ze in Stella mochten gaan zitten en zelfs een rondje rijden. Het blijft maar niet vervelen om te zien hoe mensen net als wij verliefd worden op Stella en om deze liefde dan te versterken door het verhaal achter haar te vertellen. Ik stond daarna alleen bij Stella terwijl iedereen naar een presentatie ging kijken. Hier heb ik nog erg veel mensen rustig de vette features van Stella kunnen laten zien. Ten slotte kregen we nog een rondleiding door de productie faciliteiten van de universiteit (waar ik best jaloers op was) en gingen we Stella voor de laatste keer inladen. Dit was echt heerlijk om te doen, want hoewel we natuurlijk allemaal heel trots op haar zijn, is het fijn om na al die tijd hard werken de deurtjes van haar kist voor de voorlopig laatste keer dicht te doen. Na een omslachtige taxirit kwamen we met z’n allen aan bij de Hollandse Club waar we met NXP en wat mensen van de ambassade hebben gegeten en gedronken. Omdat we toch allemaal wat moe waren en het al aardig laat was besloten we om hierna meteen naar bed te gaan. Met nog een volle maand te gaan was mijn vakantie nu eindelijk begonnen en ik was van plan om er goed van te gaan genieten.

De dag erna hebben van de vrijheid gebruik gemaakt door eerst even goed uit te slapen. Laat in de middag zijn we toen richting Sentosa Island gegaan. Dit is een eilandje in het zuiden van Singapore wat echt gigantisch toeristisch is opgebouwd. Zo is daar Universal Studios, het aquarium, verschillende stukken strand, een casino, etc, etc, etc. Van te voren zijn we bij de food court van de shopping mall wat gaan eten. Iemand van het lokale vervoersbedrijf was met ons mee en liet ons wat van de lokale Singaporese keuken zien. Zo gingen van een heel kleverig soort deeg bedekt met gemalen pinda’s naar een raar soort fruit salade om te eindigen bij gefrituurde oesters. Op zich smaakte het allemaal wel, maar toch bracht het allemaal wel een raar smaakje met zich mee. Na dit hapje eten gingen we naar een beach club op Sentosa waar we lekker in het zwembad hebben gehangen onder het genot van een biertje. Toen het einde van de avond begon te naderen besloten ik, Roy en Koen om te proberen er nog iets heel moois van te maken. Ons doel was Zouk, één van de grootste clubs hier in Singapore. Of we er zouden kunnen komen, of het de entree waard zou zijn, of we überhaupt binnen zouden komen als we er waren, al dit soort vragen speelden met onze kopjes. Uiteindelijk kwamen we binnen om half 12 en er was eigenlijk nog geen zak te beleven. Dus na een korte verkenning en overleg pakten we een taxi naar Clarke Quay, de befaamde indrinkbrug. Na daar wat bier te hebben weggetikt gingen we weer terug naar de club waar het feest nu toch wel los was gebarsten. Ik weet niet precies wat het was, maar de avond was echt fantastisch. Het klopte gewoon allemaal, de muziek, het feit dat er enkel en alleen Aziaten om ons heen aan het los gaan waren, het was gewoon goed. Na een lange avond en het gebruikmaken van de Macdonald’s bezorgdienst was het bedje weer een welkome afwisseling.

Na een korte nachtrust zijn we allemaal naar het aquarium van Singapore geweest. Deze zou het grootste ter wereld zijn. Wat ze hiermee echt bedoelen is dat het de grootste bak water is qua volume. Imposant was het wel maar op deze indrukwekkende hoofdattractie na was de rest van het aquarium eigenlijk vrij standaard. Uiteindelijk was dit nog wel het hoogtepunt van onze laatste paar dagen Singapore. Het was daarna vooral het voorbereiden van de verdere trip, onze spullen opslaan en in de avonden nog een biertje doen en praten over wat allemaal nog ging komen. Op dinsdag 5 november nam onze groep van acht afscheid van Arjo, Ben en Steven die alweer terugvlogen naar Nederland. We doken het vliegtuig naar Hong Kong in om te beginnen aan onze grote trip, die we allemaal nooit meer zouden vergeten.